- (กล่าวนำ)
- เป้าหมายของเศรษฐศาสตร์
- หากยังมีความขัดแย้งก็ยากที่จะถึงเป้าหมาย
- อะไรคือความอยู่เย็นเป็นสุขของมนุษยชาติ?
- ความสุข ๒ แบบในพระพุทธศาสนา
- โลกแห่งการบริโภค คนมีสุขยาก ทุกข์ง่าย
- มนุษย์มีความแตกต่างกันหลายระดับ
- ศีล ๕ : หลักการพื้นฐานของสังคม – ศีล ๘ : ศีลเพื่อการพัฒนาสู่อิสรภาพ
- บุคคล ๓ กลุ่ม
- ประเทศผู้ผลิตกับประเทศผู้บริโภค
- การศึกษาควรสอนให้มนุษย์ พัฒนาความสามารถในการมีความสุข
- ดุลยภาพของอิสรภาพทั้ง ๔
- ต้องพัฒนา Intellectual Freedom ให้เกิดมีขึ้นในผู้บริโภค
- ผู้บริโภคมีอำนาจต่อรองกับผู้ผลิต
- ธุรกิจอยู่ไม่ได้ ถ้าผู้บริโภคไม่ซื้อสินค้า หรือไม่ใช้บริการ
- ความสำเร็จที่แท้จริงของนักธุรกิจ
- ลัทธิบริโภคนิยมมาจากตัณหาของมนุษย์
- Meditation in Form/Meditation in Substance
- ค่านิยมกำหนดสังคม
- การแข่งขันในทางที่ถูก
- การแข่งขันกระตุ้นให้เกิดความไม่ประมาท
- กิจกรรม ๓ ประการ ที่เศรษฐศาสตร์ควรให้ความสนใจ
- Freedom Through Wisdom ความสำเร็จสูงสุดของมนุษย์
- พัฒนาฉันทะ ลดละตัณหา
- ความปรารถนาที่ดีงามคือฉันทะ
- แหล่งข้อมูลคำสอนในพระพุทธศาสนา
- ทำไมเถรวาทมีคำสอนเรื่องการครองเรือน มากกว่าสายอื่น
- เหตุ และ ปัจจัย ในพระพุทธศาสนา
- ปัจจัยหนึ่งอาจนำไปสู่ผลหลายอย่าง
- การแยกแยะปัจจัยหรือยักย้ายเงื่อนไข
- กัลยาณมิตรเป็นทั้งหมดของพรหมจรรย์
- ศรัทธาและปัญญาไม่ใช่คู่แข่งขัน
- ปฏิจจสมุปบาทแบบง่าย
- กุศลและอกุศลจากผัสสะ
- กระบวนการปฏิจจสมุปบาทเกิดตลอดเวลา
- พระพุทธเจ้าทรงอธิบายปฏิจจสมุปบาท ตามสติปัญญาของผู้ฟัง
- แนะนำหนังสืออ่านประกอบ
- ภาคผนวก
- บันทึกผู้แปล
- คำนำในการพิมพ์ ครั้งที่ ๓
โลกแห่งการบริโภค คนมีสุขยาก ทุกข์ง่าย
ปัจจุบัน ในโลกแห่งกามคุณ ในโลกแห่งการบริโภค เราจะเห็นได้ว่า คนจะมีความสุขยากยิ่งขึ้น แต่ทุกข์ง่ายมากขึ้น เราต้องพัฒนามนุษย์ให้มีความสุขได้ง่ายและมีความทุกข์ได้ยาก สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับการพัฒนาคน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การพัฒนาภายใน เราอาจจะสอนให้คนพัฒนาตนเอง แต่ก็แค่ให้พัฒนาความสามารถในการแสวงหาสิ่งภายนอก เพื่อสนองความต้องการของเขา เพื่อทำให้เขามีความสุข คนมีความสามารถมากขึ้นในการหาสิ่งเหล่านั้น แต่ในขณะเดียวกัน ก็สูญเสียความสามารถในการมีความสุข
ที่ถูกนั้น ในขณะเดียวกัน เราควรมีการพัฒนาสองทาง คือ
ทางหนึ่ง เราพัฒนาความสามารถในการแสวงหาสิ่งที่มาสนองความต้องการของตน เพื่อให้เกิดความสุข
อีกทางหนึ่ง เราต้องพัฒนาความสามารถในการมีความสุขด้วย ควบคู่กันไป
คนจำนวนมากสูญเสียความสามารถในการมีความสุข และเขาก็จะมีความสุขยากมากขึ้น เขาก็จะยิ่งแสวงหามากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นในด้านปริมาณ หรือคุณภาพ ความสุขอย่างนี้ เรียกร้องมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่มีที่สิ้นสุด ด้วยเหตุนี้ วิธีที่จะแก้ปัญหา เราต้องตระหนักว่า ปัญหาเริ่มขึ้นที่ไหน อะไรคือต้นตอของปัญหา
No Comments
Comments are closed.