มุ่งมั่นฝึกตนไม่กลัวความยาก
จิตสำนึกในการศึกษาทำให้ก้าวหน้าไปในการพัฒนาอย่างมั่นคง
ต่อจากนั้นก็ถึงพร้อมด้วย จิตสำนึกในการที่จะพัฒนาตนเอง เห็นความสำคัญของการที่จะต้องฝึกตนเอง รู้ว่าชีวิตของคนเรานี้ที่จะประเสริฐได้ ก็ต้องฝึกต้องฝนต้องพัฒนาไป เมื่อมองเห็นความสำคัญอย่างนี้แล้ว ก็เอาใจใส่ในการที่จะฝึกตน พัฒนาตนขึ้นไป ไม่อยู่นิ่งเฉย ไม่ยืนอยู่กับที่ ไม่หยุดนิ่ง ก็จะทำให้ก้าวหน้าไปในมรรคได้
ถ้ามองเห็นว่าตัวเรานี้ มีความสมบูรณ์อยู่แล้ว ดีแล้ว ก็ไม่ต้องฝึก ถ้าเห็นอย่างนี้ก็จะไม่ทำอะไรที่จะเป็นการปรับปรุงให้ดีขึ้น เพราะฉะนั้น จะต้องเห็นว่ามนุษย์เรานี้ ชีวิตจะดีงามประเสริฐได้ จะร้างทุกข์ลุสุข ประสบอิสรภาพได้จริง จะต้องฝึกฝน จะต้องพัฒนา คือต้องศึกษา อันนี้เรียกว่ามองเห็นความสำคัญของการฝึกตน หรือพัฒนาตน และถือเป็นแสงเงินแสงทองอย่างหนึ่ง
No Comments
Comments are closed.