ลงท้าย จะเจริญมั่นคงทรงสภาพดีอยู่ได้ ก็ต้องตั้งตัวอยู่ในความไม่ประมาท

หน้าสำหรับพิมพ์

ลงท้าย จะเจริญมั่นคงทรงสภาพดีอยู่ได้
ก็ต้องตั้งตัวอยู่ในความไม่ประมาท

ที่ว่าเป็นเหยื่อนั้น ก็คือ เพราะว่าพระภิกษุสามเณร หรือว่าคน หรือว่ากุลบุตรจำนวนมาก บวชเข้ามาแล้ว อย่างที่ว่า บวชแล้วไม่ได้เรียน ไม่ได้รับการศึกษา เมื่อไม่ได้ศึกษาเล่าเรียน ก็ไม่รู้พระธรรมวินัย แล้วก็ไม่รู้ว่าจะประพฤติปฏิบัติอย่างไรจึงจะถูกต้อง เมื่อไม่รู้จะปฏิบัติอย่างไรให้ถูกต้อง ก็ประพฤติผิดพลาดวิบัติไขว้เขวไปต่างๆ แล้วก็กลายเป็นสภาพเสื่อมโทรม ในวัด ในพระศาสนา เกลื่อนไปด้วยพระเณรที่ไม่ดี ไม่มีความรู้ และมีความประพฤติเสียหาย พระเณรเหล่านั้น ตัวเองก็ไม่ได้รับประโยชน์ที่เป็นสาระจากการบวชนั้น แล้วก็ไม่สามารถทำประโยชน์ให้แก่สังคม ให้แก่พระศาสนาได้

มิใช่เท่านั้น นั่นยังไม่พอ ยิ่งกว่านั้นก็คือ พอมีบุคคลภายนอกที่ไม่ชอบใจพระเกิดขึ้นมา เขามองเห็นสภาพเสื่อมโทรม เห็นพระเณรประพฤติตัวไม่ดีอย่างนี้ ก็ยกขึ้นเป็นข้อติเตียน เอาไปเป็นเครื่องโจมตี

คนที่จะติเตียนนั้นมี ๒ พวก พวกหนึ่ง ก็โจมตี ติเตียนด้วยความปรารถนาดี อยากให้มีการแก้ไขปรับปรุง แต่อีกพวกหนึ่งมีเจตนาร้าย ต้องการทำลาย ก็เลยได้เหยื่อ บุคคลที่ประพฤติไม่ดีเหล่านี้ เท่ากับเป็นเหยื่อให้เขา หรือเป็นสภาพที่เขาจะยกขึ้นมาเป็นข้อโจมตีได้เต็มที่ เพราะมันเป็นความจริงอย่างนั้น ใครๆ ก็มองเห็น พอพูดขึ้นมา ก็เห็นเป็นจริงอย่างนั้น คนก็เชื่อไปตามง่ายๆ

ตกลงว่า ในสภาพเสื่อมโทรมนี้ นอกจากว่าตัวผู้ประพฤติไม่ดี ไม่มีความรู้ในธรรมวินัย จะไม่สามารถทำประโยชน์แก่ตนเองแล้ว ความประพฤติเสื่อมเสียนั้นก็กลายเป็นจุดอ่อน เป็นเหยื่อให้คนที่ไม่ปรารถนาดี คนที่ต้องการทำลายนั้น เอาไปโจมตี

ทีนี้ พอถูกเขาโจมตี พระเณรเหล่านี้ เพราะตัวไม่ได้ศึกษาเล่าเรียน ไม่มีความรู้ธรรมวินัย ก็ไม่มีความรู้ความสามารถที่จะไปตอบโต้ชี้แจงอะไรได้ ก็กลายเป็นเหยื่อของเขาอย่างเดียว ไม่ต้องพูดถึงว่าจะไม่สามารถไปแก้ไข ไปกำราบปรัปวาทลัทธิคำสอนที่ผิดได้ แม้แต่แค่จะเอาตัวให้รอด ก็ไม่สามารถทำได้ มีแต่เป็นเหยื่อไปเท่านั้น นี้ก็คือสภาพซึ่งเป็นอยู่ในปัจจุบัน เป็นความเสื่อมโทรมยิ่งขึ้นไปอีก

โดยเฉพาะในชนบทปัจจุบันนี้ สภาพที่ว่านั้นปรากฏทั่วไป ถ้าขืนละเลยปล่อยกันไปอีก ไม่รีบแก้ไข ก็ต้องเรียกว่ามีความประมาทอย่างเต็มที่ ก็จะมีแต่หายนะ เป็นความพินาศเท่านั้น

อาตมภาพมาพูดในวันนี้ ก็เลยเป็นเรื่องของการปรับทุกข์ไปอีก ได้แต่พูดเรื่องที่ไม่ดี ไม่น่าพอใจ ไม่น่าฟัง แต่มันก็คือสภาพปัจจุบันที่ปรากฏอยู่ ซึ่งเราจะต้องแก้ไขเปลี่ยนแปลง

โดยเฉพาะถ้าจะมาพูดกันในหมู่ของคนที่ทำงานพระศาสนานี้ เรามาพูดกันในเรื่องที่ไม่ดี จะดีกว่า เพราะว่า ถ้าพูดกันในเรื่องที่ดีๆ ก็จะหลงละเลิงเพลิดเพลินไป ดีไม่ดีก็เลยมีแต่ความประมาทลำพองใจ เพราะฉะนั้น ในหมู่ของคนที่รับผิดชอบต่อการพระศาสนา ในหมู่คนกันเองภายในนี้ เรื่องที่ไม่ดีๆ จะต้องเอามาพูด เพื่อจะได้ปลุกเร้าให้เกิดมีความไม่ประมาท เพื่อจะได้หาทางแก้ไขป้องกัน

อย่างน้อย เมื่อมาพบกันในที่นี้ ก็มีความสบายใจอย่างหนึ่ง โดยมีความยินดีเป็นเครื่องเชิดชูกำลังใจ ด้วยมองเห็นว่ามีหมู่บุคคลที่มีความปรารถนาดี ที่ร่วมแรงร่วมใจพร้อมที่จะมาช่วยกันแก้ไขปัญหา และช่วยกันเชิดชูพระศาสนาในทางที่ถูกต้อง

ทีนี้ เมื่อมาพบกันแล้ว ก็เอาความคิดความเห็นมาบอกแจ้งแก่กัน มาแลกเปลี่ยนกัน มาเสริมกัน ทำให้เราได้ข้อคิด ข้อพิจารณา และได้แนวทางที่จะขบคิดแก้ปัญหามากขึ้น ก็คงจะเป็นประโยชน์ในการที่จะมาช่วยกันทำงานส่งเสริมการศึกษา…

ทางสมาคมศิษย์เก่าฯ ได้มาจัดประชุมครั้งสำคัญนี้ขึ้น ถือเป็นปกติในรายการของสมาคมอยู่แล้ว และก็เป็นไปตามหลักคำสอนของพระพุทธเจ้า ในอปริหานิยธรรมสูตรที่ว่า ให้เรามีการประชุมกันสม่ำเสมอเนืองนิตย์ พร้อมเพรียงกันประชุม พร้อมเพรียงกันคิดพิจารณาแก้ไขปัญหาต่างๆ ที่จะทำการสร้างสรรค์ต่อไป ซึ่งคงจะเป็นเครื่องช่วยในการที่จะทำงานให้สำเร็จ ตามวัตถุประสงค์ของสมาคมฯ พร้อมทั้งวัตถุประสงค์ของมหาจุฬาฯ เป็นส่วนรวม

อาตมภาพขอร่วมส่งเสริมกำลังใจ โดยได้มาร่วมเป็นกายสามัคคี และก็มีจิตสามัคคีพร้อมด้วยแล้ว ขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัย…พร้อมทั้งบุญเจตนาของทุกท่าน จงเป็นเครื่องเชิดชู ให้พรั่งพร้อมด้วยจตุรพิธพรชัย มีกำลังกาย กำลังใจ กำลังปัญญา ที่จะดำเนินกิจการของสมาคมศิษย์เก่ามหาจุฬาฯ ให้ก้าวหน้าบรรลุผลสำเร็จตามวัตถุประสงค์ที่ตั้งไว้

ขอให้เราทั้งหลายพร้อมใจช่วยกันขบคิดแก้ปัญหาของพระศาสนา ช่วยกันทำความเจริญก้าวหน้าให้สำเร็จ เพื่อประโยชน์สุขแก่ประชาชน และขอจงมีความร่มเย็นเป็นสุข งอกงามในธรรม…ตลอดกาลนาน เทอญ