… ความสุขที่เกิดจากการแสวงหาวัตถุมาบำรุงบำเรอให้มากที่สุด ด้วยความคิดที่ว่า เสพมากที่สุดจะสุขมากที่สุดนี้ ทำให้เกิดการเบียดเบียนแย่งชิง เพราะฉะนั้นจึงเป็นสุขประเภทแย่งชิงกัน คือถ้าฝ่ายหนึ่งได้อีกฝ่ายหนึ่งก็เสีย อีกฝ่ายหนึ่งสุขอีกฝ่ายหนึ่งก็ทุกข์ ฉะนั้น ความสุขแบบนี้จึงไม่ทำให้สังคมมีความร่มเย็นเป็นสุขแน่นอน สันติคงเกิดไม่ได้ และจิตใจของคนที่แสวงหาสิ่งเหล่านี้ ก็เป็นจิตใจที่เร่าร้อน …
…
ความสุขอะไรจะเป็นความสุขที่ช่วยให้เกิดสันติหรือเกื้อกูลต่อสันติสุข อันนี้ก็คือการพัฒนามนุษย์ การพัฒนามนุษย์นั้น พัฒนาทุกด้าน เมื่อพัฒนาขึ้นไปแล้ว ความสุขที่เป็นความสุขแบบแย่งชิงก็จะเปลี่ยนไปเป็นความสุขแบบประสานกลมกลืน
No Comments
Comments are closed.