บทบาทพระบรมครู
ธรรมนิพนธ์ , หนังสือ / 5 ธันวาคม 2530

หนังสือ “บทบาทพระบรมครู” เป็นผลงานการค้นคว้าของพระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต) ในด้านความยิ่งใหญ่และพระปรีชาสามารถของ สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในด้านการสอน พระนามอย่างหนึ่งของพระองค์ ที่ปรา…

สถาบันสงฆ์ในสังคมไทย
ธรรมนิพนธ์ , หนังสือ / 5 ธันวาคม 2530

…ในสังคมประชาธิปไตย ผู้นำที่ได้รับการเคารพ และยกย่องสรรเสริญจากประชาชนทุกคน เป็นผู้ที่มักน้อยสันโดษในความเป็นอยู่ และมีอิทธิบาทในการปฏิบัติงานและหน้าที่ของตนทั้งสิ้น… …พระสงฆ์ในความห…

การศึกษา: พัฒนาการหรือบูรณาการ
ธรรมนิพนธ์ , หนังสือ / 27 พฤศจิกายน 2530

…คนนี้มีลักษณะต่างออกไปจากรถยนต์ คนไม่เหมือนรถยนต์ รถยนต์นั้นเป็นองค์รวมก็จริง แต่เป็นองค์รวมที่นิ่งเป็นองค์รวมแบบตาย ไม่มีชีวิตชีวาที่แท้จริง อาจจะใช้เคลื่อนไหวไปอะไรต่างๆ แต่มันก็ไม่ได้มีพัฒนา…

การพัฒนาจริยธรรม
ธรรมนิพนธ์ , หนังสือ / 21 กันยายน 2530

…ในยุคก่อนนั้น เรากำลังมุ่งไปในการพัฒนาประเทศชาติให้มีความเจริญก้าวหน้า ให้พ้นจากสภาพด้อยพัฒนา หรือแม้ภายหลังเราจะเป็นประเทศที่กำลังพัฒนา เราก็จะทำให้กลายเป็นประเทศที่พัฒนาแล้ว เรามุ่งมั่นดำเนิน…

ธรรมกับการศึกษาของไทย
ธรรมนิพนธ์ , หนังสือ / 10 กรกฎาคม 2530

…ค่านิยมเป็นสิ่งสำคัญมาก เป็นสิ่งที่มีผลต่อพฤติกรรม เป็นตัวกำหนดบรรดาพฤติกรรมของคน แล้วก็จะมีผลเป็นการบันดาลชะตากรรมของสังคมได้ด้วย ฉะนั้น ค่านิยมจึงเป็นเรื่องที่จะต้องเอาใจใส่มาก และในเมื่อมีผล…

ทางสายกลางของการศึกษาไทย
ธรรมนิพนธ์ , หนังสือ / 24 มิถุนายน 2530

…การศึกษาจะต้องถือเป็นหน้าที่ที่จะทำให้คนมีความสุข ปัจจุบันนี้มีปัญหาว่า เราได้ถือหน้าที่นี้เป็นสิ่งสำคัญหรือไม่ การศึกษาปัจจุบันทำคนให้มีความสุข หรือทำให้คนเป็นคนหิวโหยกระหายความสุข ถ้าดำเนินกา…

สนทนาธรรมกับนักคิดชาวพุทธที่สวนโมกข์

…บรรณาธิการของหนังสือนี้ (ดร.อรศรี งามวิทยาพงศ์) หนังสือนี้เป็น ๒ ภาค คือ ภาค ๑ หัวใจ พุทธศาสนาและการสื่อสู่ชนร่วมสมัย ซึ่งภาคนี้ มีท่านอาจารย์สุลักษณ์ ศิวรักษ์ เป็นผู้ดำเนินการสนทนาแลกเปลี่ยนกั…

เทคโนโลยีกับศาสนา

…แม้ว่าโลกสมัยปัจจุบันจะเจริญด้วยเทคโนโลยี มีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกสบายพรั่งพร้อมแทบทุกประการ แต่เทคโนโลยีนั้นก็เป็นเพียงเครื่องประกอบของชีวิต มีขอบเขตจำกัดเพียงเป็นปัจจัยเครื่องอาศัยมีคุณและมีโท…

ความตายคือคติธรรมแห่งชีวิต และการบำเพ็ญกุศลเพื่อรำลึกถึงผู้ล่วงลับไปแล้ว

… ถ้าเรารู้คติธรรมดาของชีวิตอย่างที่กล่าวมามากแล้ว ว่าเราอยู่กันไปไม่ช้าไม่นานก็ต้องแยกย้ายกันไปทั้งหมดนี้ เราก็ควรจะอยู่ด้วยความเมตตาปราณี เอื้อเฟื้อเกื้อกูลต่อกัน …