- (กล่าวนำ)
- วิกฤติ ถ้ามองสั้น อาจต่อด้วยวิบัติ วิกฤติ ถ้ามองยาว อาจเป็นจุดเริ่มของวิวัฒน์
- ถ้าไม่มัวแต่ตื่นเต้นข่าวร้าย จะมองเห็นส่วนดีและโอกาสที่จะได้
- ถึงแม้วิกฤติมา ถ้าสำรวจตัวเอง ก็เริ่มตั้งตัวได้
- เร่งแก้ปัญหาระยะสั้น ให้สัมพันธ์กับการแก้ปัญหาระยะยาว
- ปรับแก้การดำเนินชีวิตของคนไทยเสียใหม่ ก็จะแก้ไขปัญหาได้อย่างยั่งยืน กลมกลืนกันทั้งระยะสั้นและระยะยาว
- ต้องจัดการศึกษาที่ทำให้คนสามารถดำเนินชีวิตได้ถูกต้อง
- พิสูจน์คุณค่าของการศึกษา ด้วยการช่วยพัฒนาคนคราววิกฤติ
- ถึงแม้เศรษฐกิจจะวิกฤติ แต่ถ้าจิตปัญญาไม่วิกฤติ ก็จะแก้ปัญหาได้ ให้เศรษฐกิจพ้นวิกฤติ
- ดีที่ตัวมี ต้องรักษาไว้ให้ได้ และใช้เป็นฐานที่จะก้าวไปเอาดีที่ยังไม่มี
- ถ้าจะพึ่งตน ก็ต้องพัฒนาตนให้เป็นที่พึ่งได้ ถ้าจะเป็นอิสระเสรี ก็ต้องมีความสามารถที่จะทำด้วยตนเอง
- จะมองอะไรก็ต้องมองหาเหตุปัจจัย และมองให้เห็นสิ่งที่จะทำต่อไป
- ไม่ว่าจะเป็น “ขาขึ้น” หรือ “ขาลง” ก็ต้องเตรียมขาของเราไว้ก้าวให้ดี
- สู่ยุคใหม่ แห่งการสร้างสรรค์สังคมไทย
เริ่มวิวัฒน์ที่กลางวิกฤติ1
ต่อแต่นี้ไป เนื่องจากอาตมภาพได้รับนิมนต์ให้แสดงปาฐกถาติดต่อกันไป เพราะฉะนั้นก็จะไม่มีการพัก จึงจะได้แสดงปาฐกถาตามที่ได้รับอาราธนา ซึ่งคณะกรรมการฯ ได้ขอให้พูดในชื่อเรื่องว่า “พุทธวิธีแก้ปัญหาวิกฤติของชาติ”
เวลานี้ คำว่า “วิกฤติ” นี้ คนไทยได้ยินบ่อยมาก แล้วก็เป็นเรื่องวิกฤติทางเศรษฐกิจ การจัดรายการพูด การประชุม การอภิปราย ปาฐกถาจะมีเรื่ืองวิกฤติการณ์ทางเศรษฐกิจนี้บ่อย การประชุมครั้งนี้ก็ไม่เว้นเหมือนกัน พอเริ่มต้นการประชุมเรื่องแรกก็ให้พูดเรื่องแก้วิกฤติ
No Comments
Comments are closed.