- (กล่าวนำ)
- การศึกษาที่ยืนตัว แก้ปัญหาโลกาภิวัตน์ที่ชั่วคราว
- รู้สถานะของสังคม เตรียมรับมือโลกาภิวัตน์
- -๑- สภาพโลกาภิวัตน์
- ข่าวสารข้อมูลมากมาย: ทั่วถึง หรือท่วมทับ
- เศรษฐกิจอุตสาหกรรม ครอบงำสังคมและหล่อหลอมใจคน
- ประชาธิปไตยใต้อิทธิพลเศรษฐกิจ
- โลกถึงกันเป็นอันเดียว แต่คนยิ่งเดียดฉันท์แบ่งแยก
- เศรษฐกิจเจริญดี สิ่งแวดล้อมอยู่ไม่ได้
- วัตถุบังใจ ทำให้คนห่างธรรมชาติ
- แยกเดี่ยวเพลิน จนลืมตัวว่าอยู่ที่ไหน
- โลกาภิวัตน์ใหม่ที่กำลังตามติดมา
- – ๒ – กรุยทางสู่ปรัชญาการศึกษาที่แท้
- เหตุปัจจัยแท้อยู่ที่ฐานทางทิฏฐิ
- ลักษณะความคิดพื้นฐานของตะวันตก ที่นำทางอารยธรรมปัจจุบัน
- นำกลับสู่หลักการแท้ของประชาธิปไตย
- ใช้หลักการย้อนทางมาเสริมกัน
- พัฒนาความสุขโดยพัฒนาความต้องการ
- พอการศึกษาเริ่มต้น คนก็เพิ่มวิสัยแห่งความสุข
- พัฒนาคนอย่างแท้ ได้ทั้งคุณธรรมและความสุข
- ถ้าต้องการผลตรงตามกฎธรรมชาติ ก็ไม่ขาดความสุขขั้นพื้นฐาน
- หลักการสำคัญบางอย่าง ที่เป็นแนวทางของการจัดการศึกษา
- คำนำการจัดพิมพ์หนังสือ
- อนุโมทนา
แยกเดี่ยวเพลิน จนลืมตัวว่าอยู่ที่ไหน
อีกเรื่องหนึ่งที่พูดกันมามากคือ การมองโลกด้วยทัศนะแบบแยกส่วนหรือแบ่งซอย ที่เรียกว่า reductionistic view ซึ่งออกมาในเชิงวิชาการเป็น specialization คือความชำนาญพิเศษเฉพาะด้าน ตลอดจนความเป็นเลิศทางวิชาการ ซึ่งจะต้องระวังให้ดี ถ้าไม่มีความสำนึกตระหนักว่ามันมีมุมที่ไม่สมบูรณ์อยู่ด้วย เราก็จะหลงเพลินไป เพราะความเป็นเลิศทางวิชาการจะทำให้เรามองปัญหา และความจริงของสิ่งทั้งหลายแบบแบ่งซอย ทำให้เจาะไปที่ด้านใดด้านหนึ่ง ทำให้สูญเสียความสมบูรณ์ของวิชาการ ทั้งในแง่การเข้าถึงความจริง และในแง่การแก้ปัญหาของโลก เวลานี้ก็ได้มีความตระหนักรู้กันมากแล้วในปัญหาเรื่องนี้ว่า การมองโลกแบบแยกซอยแบ่งส่วนนี้มีความผิดพลาด แล้วก็เลยมีคำนิยมขึ้นมาว่า holism, wholism หรือ holistic view คือการมองโลกด้วยทัศนะแบบองค์รวมและแบบบูรณาการ ดังปรากฏว่า คำว่าองค์รวมนั้น และคำว่า บูรณาการ (integrated, integration) ได้เป็นที่นิยมพูดกันเกร่อขึ้น
No Comments
Comments are closed.