พิมพ์ครั้งแรก (มิถุนายน ๒๕๓๙) จัดพิมพ์โดย คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ โดยการถอดเทปบันทึกเสียงปาฐกถาเรื่อง “พุทธธรรมกับปรัชญาการศึกษาไทยในยุคโลกาภิวัตน์” โดยผู้แสดงปาฐกถา ได้ปรับปรุงถ้อยคำสำนวน จัดวรรคตอน ตั้งหัวข้อ ตลอดจนแทรกเสริมเพิ่มความบางส่วน โดยเฉพาะหน้า ๔๑-๔๓ ได้นำเนื้อความจากปาฐกถา ที่ โรงพยาบาลชลบุรี เมื่อวันที่ ๑๕ มีนาคม ๒๕๓๙ มาเพิ่มเข้าด้วย
สารบัญ – พุทธธรรมกับปรัชญาการศึกษาไทยในยุคโลกาภิวัตน์
พุทธธรรมกับปรัชญาการศึกษาไทย ในยุคโลกาภิวัตน์ (กล่าวนำ)
-๑- สภาพโลกาภิวัตน์
- วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี เจ้าของบทบาทในการสร้างยุคสมัย
- ข่าวสารข้อมูลมากมาย: ทั่วถึง หรือท่วมทับ
- เศรษฐกิจอุตสาหกรรม ครอบงำสังคมและหล่อหลอมใจคน
- ประชาธิปไตยใต้อิทธิพลเศรษฐกิจ
- โลกถึงกันเป็นอันเดียว แต่คนยิ่งเดียดฉันท์แบ่งแยก
- เศรษฐกิจเจริญดี สิ่งแวดล้อมอยู่ไม่ได้
- วัตถุบังใจ ทำให้คนห่างธรรมชาติ
- แยกเดี่ยวเพลิน จนลืมตัวว่าอยู่ที่ไหน
- โลกาภิวัตน์ใหม่ที่กำลังตามติดมา
– ๒ – กรุยทางสู่ปรัชญาการศึกษาที่แท้
- สาเหตุของปัญหา ที่ซ่อนอยู่ในสภาพโลกาภิวัตน์
- เหตุปัจจัยแท้อยู่ที่ฐานทางทิฏฐิ
- ลักษณะความคิดพื้นฐานของตะวันตก ที่นำทางอารยธรรมปัจจุบัน
- นำกลับสู่หลักการแท้ของประชาธิปไตย
- ใช้หลักการย้อนทางมาเสริมกัน
- พัฒนาความสุขโดยพัฒนาความต้องการ
- พอการศึกษาเริ่มต้น คนก็เพิ่มวิสัยแห่งความสุข
- พัฒนาคนอย่างแท้ ได้ทั้งคุณธรรมและความสุข
- ถ้าต้องการผลตรงตามกฎธรรมชาติ ก็ไม่ขาดความสุขขั้นพื้นฐาน
- หลักการสำคัญบางอย่าง ที่เป็นแนวทางของการจัดการศึกษา
No Comments
Comments are closed.