“มนุษย์” เป็นชีวิตที่มีความประเสริฐ มีความสำคัญในตัวของมันเอง และชีวิตนั้นอาจจะมีความสมบูรณ์ได้แม้ในตัวของมันเอง ไม่ใช่เป็นเพียงเครื่องมือหรือส่วนประกอบที่จะเอามาใช้สร้างสรรค์สิ่งอื่นเท่านั้น ถ้าเราพูดว่าเป็น “ทรัพยากร” ก็เหมือนกับเราเอามนุษย์มาใช้เป็นประโยชน์ในการทำสิ่งอื่นอย่างที่พูดมาแล้วคือ ทางด้านเศรษฐกิจและสังคม…
…มนุษย์ที่มีความเจริญงอกงามและพัฒนาอย่างดีแล้วนั้น ไม่ใช่เป็นเพียง “สิ่งที่ถูกนำไปใช้” เท่านั้น แต่มีความหมายในเชิงเป็น “ผู้กระทำ” ด้วย โดยเป็นผู้สามารถกระทำหรือนำการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจและสังคม ซึ่งจะมีความหมายเป็นการพัฒนาอย่างแท้จริง
“มนุษย์” ไม่ใช่เป็นเพียงสมบัติอันมีค่าที่จะถูกใช้ให้เป็นส่วนประกอบหรือเป็นทุนในการสร้างความเจริญที่มุ่งหมายอย่างใดอย่างหนึ่งเท่านั้น มนุษย์มีความสามารถยิ่งกว่านั้น แม้แต่ถ้าความมุ่งหมายและทิศทางของการพัฒนาที่เป็นอยู่นี้ผิดพลาด เขาก็สามารถมองเห็น และเป็นผู้ที่จะมาเปลี่ยนแปลงจุดมุ่งหมายและกระบวนการของการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมให้เป็นอย่างอื่นไปก็ได้ และที่สำคัญยิ่งก็คือ ในทางย้อนกลับ เขาสามารถเรียนรู้จากสังคมและสิ่งแวดล้อม เพื่อพัฒนาตัวของเขาเองขึ้นไปสู่ภาวะแห่งความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์
สารบัญ – การศึกษาเพื่ออารยธรรมที่ยั่งยืน
บทนำ การศึกษาสู่ยุคโลกาภิวัตน์
- มนุษย์ไม่ใช่เป็นเพียงทรัพยากร
- หน้าที่และเหตุผลที่แท้ของการศึกษา
- ในกระแสโลกาภิวัตน์ที่ผิด เมื่ออารยธรรมติดตัน ทุกคนทุกชนชาติต้องร่วมกันแก้ไข
- ชอบใช้เทคโนโลยี แต่ไม่รู้จักวิทยาศาสตร์
- ถึงแม้มีข้อมูลข่าวสารมากมาย แต่ถ้ารับและใช้ไม่เป็น ก็ไม่มีความหมาย
- จัดสิ่งที่ดีที่สุดให้แก่เด็ก แต่ต้องให้เด็กเอาดีได้จากสิ่งที่เลวที่สุด
- ความสัมพันธ์กับวัฒนธรรมอื่น รุก-นำ หรือรับ-ตาม เสริมตัว หรือเสียตัว
– ๒ – ทางออกจากอารยธรรมที่ไม่ยั่งยืน
- ถึงแม้ยังถูกระบบผลประโยชน์ครอบงำ ก็ต้องให้การได้ถูกดุลด้วยการให้
- ข้ามพ้นความไม่ประมาทเทียม ในระบบแข่งขัน สู่การสร้างสรรค์สังคมด้วยความไม่ประมาทที่แท้
- ปัญหาพื้นฐานของสังคมไทย คือ ทำอย่างไรจะให้ประชาชนต้องการประชาธิปไตย
- เมื่อยังคิดพิชิตธรรมชาติ และเชื่อว่าสุขอยู่ที่เสพ ก็ต้องอยู่ด้วยจริยธรรมแบบจำใจที่ไม่ยั่งยืน
- มนุษย์พัฒนาโลกวัตถุให้ถึงกันหมดเป็นหนึ่งได้ แต่ยังข้ามไม่พ้นสิ่งกีดขวางการรวมใจให้เป็นสากล
– ๓ – การศึกษาเพื่ออารยธรรมที่ยั่งยืน
- มนุษย์มีความสามารถแท้ที่เหนือกว่าการพิชิตธรรมชาติ คือทางสายกลางที่สร้างระบบความสัมพันธ์แห่งความเจริญที่เกื้อกูลกัน
- การศึกษาต้องสร้างวัฒนธรรมแห่งการเรียนรู้ และการเป็นอยู่ด้วยความไม่ประมาท
- การศึกษาแท้ที่พัฒนาคนอย่างบูรณาการ นำชีวิตสู่อิสรภาพที่สมบูรณ์
- การศึกษาที่แท้พัฒนาคนให้เข้าถึงชีวิตที่สมบูรณ์ และสร้างสรรค์อารยธรรมที่ยั่งยืน
No Comments
Comments are closed.