– ๒ – แต่เรื่องที่เขาบิดเบือนพระธรรมวินัย ต้องให้ชาวบ้านเข้าใจชัดแจ้ง

หน้าสำหรับพิมพ์

– ๒ –
แต่เรื่องที่เขาบิดเบือนพระธรรมวินัย
ต้องให้ชาวบ้านเข้าใจชัดแจ้ง

เป้าหมายแท้ที่เขามุ่งทำลาย เขาอำไว้
คือจะทำลายหลักพระธรรมวินัย ที่เป็นหัวใจของพระพุทธศาสนา

จุดที่ขำไม่ได้ ก็คือ การที่คน/นายทหารทุจริตกลุ่มพวก ดร. เบญจ์-พ.อ. บรรจง นี้ เอาวิธีปั้นแต่งเรื่องเท็จนั้นมาใช้กับหลักพระพุทธศาสนา ตรงนี้แหละที่เป็นเป้าหมายการทำงานของเขา หมายความว่า เขาปั้นแต่งเรื่องเท็จใส่คนโน้นคนนี้ โดยเฉพาะใส่ร้ายพระธรรมปิฎกนั้น ก็เพื่อทำลายความเชื่อตามหลักพระพุทธศาสนา ที่พระธรรมปิฎกและชาวพุทธผู้รักพระธรรมวินัยได้นำมาชี้แจงแสดงแก่ประชาชน แล้วเขาจะได้ปั้นแต่งเรื่องเท็จบิดเบือนหลักธรรมวินัยได้สะดวกเต็มที่

ญาติโยมชาวพุทธจะต้องชัดเจนในวิธีปฏิบัติต่อพวกคนทุจริต ที่ทำลายพระพุทธศาสนาด้วยการใส่ร้ายป้ายสีบิดเบือนต่างๆ โดยแยกวิธีปฏิบัติ ดังนี้

๑. เรื่องที่เขาด่า โจมตี ว่าร้ายหยาบคายต่างๆ เราไม่ต้องถือสา แผ่เมตตาไป ไม่ต้องตอบโต้

๒. เรื่องที่เขาปั้นแต่งความเท็จต่างๆ เราต้องชี้ข้อเท็จข้อจริง ให้คนรู้ความจริง ให้รู้เข้าใจให้ถูกต้อง

๓. เรื่องที่เขาบิดเบือนพระธรรมวินัย ทำลายหลักพระพุทธศาสนา เราถือเป็นข้อสำคัญที่สุด จะต้องแก้ไขความเข้าใจผิด สร้างความรู้ความเข้าใจที่ถูกต้อง รักษาหลักไว้

พร้อมกันนั้น ชาวพุทธควรใช้สถานการณ์ร้ายอย่างนี้ เป็นโอกาสที่จะฝึกการคิด ฝึกการหาความรู้ โดยเฉพาะรู้หลักพระพุทธศาสนาที่เราบอกว่านับถือ เรียนรู้ทุกอย่างที่จะเพิ่มพูนปัญญา เตรียมตัวให้พร้อมที่จะรับมือกับภัยอันตรายต่างๆ ที่จะเกิดแก่พระศาสนาและส่วนรวม ซึ่งในยุคที่สืบจากปัจจุบันนับวันจะเพิ่มมากขึ้น

ในกรณีของนายทหารทุจริตพวก พ.อ. บรรจง ไชยลังกา นี้ เราต้องมองให้ทะลุว่า ที่เขาทำร้ายหลายรูปหลายแบบนั้น เป้าหมายที่แท้ของเขาอยู่ที่ข้อ ๓ คือ เขาจะบิดเบือนพระธรรมวินัย โดยใช้วิธีบิดเบือนคำพูดของพระธรรมปิฎก ให้คนเข้าใจพระธรรมวินัยผิดไปด้วย

ตอนนี้เราก็แยกแยะเสียก่อน คือ

๑. ในส่วนที่เขาบิดเบือนคำพูดของพระธรรมปิฎก เช่น เขาบอกว่า

“พระธรรมปิฎก ได้สร้างหลักธรรมคำสอนใหม่ โดยได้เผยแพร่ว่า “นิพพาน เป็นอนัตตา” แปลความหมายว่า “นิพพานเป็นทุกข์” ก็ดี

“(พระธรรมปิฎก) เผยแพร่ว่า “การทำสมาธิเป็นสิ่งที่ไม่ต่างอะไรกับการติดยาเสพติด” ก็ดี

ส่วนนี้พิสูจน์ได้ง่าย เพราะว่าหนังสือของพระธรรมปิฎกมีอยู่ เป็นหลักฐานที่ชัดเจน ไม่มีที่ไหนที่พระธรรมปิฎกบอกว่านิพพานเป็นทุกข์ มีแต่บอกว่าเป็นสุขอย่างยิ่ง

เรื่องการทำสมาธิก็เหมือนกัน พระธรรมปิฎกได้พูดให้เห็นว่าสมาธินั้นสำคัญมาก แต่อย่าใช้ให้ผิด การนำสมาธิไปใช้ในทางที่ผิด ทางพระเรียกว่าเป็นมิจฉาสมาธิ เช่น ใช้สมาธิแบบยากล่อม สมาธิที่ถูกต้องนั้นท่านให้ใช้เป็นบาทฐานของปัญญา เพื่อก้าวไปสู่วิปัสสนา จึงจะนำไปสู่วิมุตติความหลุดพ้นที่เป็นจุดหมายของพระพุทธศาสนา

(เราตั้งข้อสังเกตได้เลยว่า นายทหารทุจริตพวก พ.อ. บรรจง ทำการบิดเบือนเรื่องนี้ เพราะเขาจะทำลายหลักสมาธิที่แท้ของพระพุทธศาสนา แล้วยกมิจฉาสมาธิขึ้นมาแทน)

๒. ในส่วนที่เขาบิดเบือนหลักพระธรรมวินัย และคำสอนในพระไตรปิฎก ข้อนี้น่าละอายที่สุด

เราควรดูว่า ทำไมนายทหารทุจริตพวก พ.อ. บรรจง ไชยลังกา ถึงได้เพียรพยายามนักหนาที่จะทำลายพระพุทธศาสนา การกระทำเท็จทุจริตของเขานี้ เป็นการเอายศศักดิ์เป็นเครื่องมือ และเอากองทัพเป็นฐาน ในการเหยียบย่ำทำลายหลักพระพุทธศาสนา งานที่แท้ของเขาอยู่ตรงนี้

ในหนังสือ คำให้การ พ.อ. บรรจง ไชยลังกา นี้ เขาพยายามบิดเบือนและทำลายหลักธรรมสำคัญ ๒ อย่าง คือ

๑. เขาพยายามยกมิจฉาสมาธิ ขึ้นมาเชิดชูแทนสมาธิที่แท้ในพระพุทธศาสนา

๒. เขาจะทำลายหลักพุทธที่ว่านิพพานเป็นอนัตตา โดยพยายามพูดให้เห็นว่า นิพพานเป็นอัตตา

เรื่องที่ ๑ คือเรื่องสมาธินั้น ชี้ให้มองเห็นความเท็จของเขาได้ง่าย อย่างที่อธิบายข้างต้นแล้วว่า เขาเอาพระธรรมปิฎกเป็นเป้า เขาบิดเบือนคำพูดของพระธรรมปิฎก และแต่งคำพูดเท็จของเขาเองขึ้นมาใส่ปากท่าน เขาแต่งเรื่องให้พระธรรมปิฎกพูด หรือเขียนว่าสมาธิเป็นยาเสพติด หรือการทำสมาธิเป็นเหมือนการติดยาเสพติด

ญาติโยมย่อมรู้ว่า ไม่มีพระในพระพุทธศาสนาองค์ไหนจะติเตียนสมาธิให้เป็นของร้าย สมาธิเป็นของดีแน่นอน เป็นกุศลธรรม แต่พระพุทธเจ้าก็ทรงเตือน ไว้ว่าอย่าปฏิบัติผิด อย่าเอาสมาธิไปใช้ในทางที่ผิด อย่างฤาษีชีไพรบางพวกหรือ อย่างพวกที่ใช้แบบยากล่อม จะกลายเป็นมิจฉาสมาธิ

ชาวพุทธต้องระวัง ต้องปฏิบัติให้เป็นสมาธิในไตรสิกขา คือ ให้เป็นสมาธิที่มีศีลเป็นฐาน และเป็นบาทของปัญญา จึงจะเป็นสมาธิที่ถูกต้อง เรียกว่าสัมมาสมาธิ

พระธรรมปิฎกเตือนชาวพุทธให้ระวัง อย่าหลงไปทางมิจฉาสมาธิ แต่ให้อยู่ใน สัมมาสมาธิ ของพระพุทธเจ้า นายทหารทุจริตพวก พ.อ. บรรจง ไชยลังกา โกรธนักหนา แล้วก็ปั้นแต่งเรื่องเท็จใส่ร้ายและบิดเบือนคำพูดของท่าน ทำไมเขาจึงทำอย่างนั้น ตรงนี้ ให้ญาติโยมชาวพุทธไปคิดเอาเองว่า เขาไม่ต้องการให้หลักพระพุทธศาสนาที่แท้เจริญขึ้นมา ใช่หรือไม่