- สังคมเป็นอย่างไร จึงแทบไม่มีใครพูดถึงในแง่ดี
- สังคมเข้าสู่ยุคโลกาภิวัตน์ คนต้องขึ้นสู่ความเป็นโลกัตถจารี
- จะแก้ปัญหาของสังคมไทย ต้องสืบสาวให้รู้และแก้ให้ตรงกับเหตุปัจจัย
- ถ้าขืนอยู่กับค่านิยมเสพบริโภคและชอบพึ่งอำนาจดลบันดาล สังคมไทยจะก้าวไม่ไหว เพราะไม่มีแรงแม้แต่จะคลาน
- มัวรออำนาจดลบันดาลทำให้ พลเมืองก็ไม่พัฒนา ประชาธิปไตยก็ยิ่งถอยห่างไปไกล
- ผู้นำที่ดี ไม่ใช่ผู้ที่คอยช่วยเหลือเขา แต่ผู้นำที่ดี คือผู้ที่ทำให้เขาพึ่งตนเองได้
- แม้แต่จะปฏิบัติต่อเทวดา ก็ต้องรู้ว่าทางสายกลางอยู่ตรงไหน
- ประเทศเป็นประชาธิปไตย ประชาชนต้องถือธรรมเป็นใหญ่
- ประเทศชาติไม่มีทางพัฒนา ถ้าประชาชนไม่มีคุณภาพ
- เลิกความอ่อนแอของนักเสพบริโภค และเร่งพัฒนาความเข้มแข็งทางปัญญา สังคมไทยจึงจะก้าวไปทันและนำเขาได้
- ฝรั่งว่าอย่างไร ก็ฟังให้รู้ไว้ แต่ต้องวิเคราะห์วิจัยให้เลยจากที่ฝรั่งติดตันออกไป
- ถอนตัวขึ้นมาจากปลักเลนแห่งลัทธิรอผลดลบันดาล แล้วลืมตาขึ้นมา มองให้กว้าง-คิดให้ไกล-ใฝ่ให้สูง
- ระวัง! การศึกษาที่แท้เพื่อพัฒนาคนไทย หรือการศึกษาเทียมเพื่อลดคุณภาพคนไทย
- บทบาทสำคัญของพ่อแม่ แน่แท้คือการช่วยให้ลูกศึกษา
- พอลูกลืมตาดูโลก พ่อแม่ก็เริ่มแสดงบทบาทแรก
- ทางสองแพร่งแห่งชะตากรรมของโลก เลี้ยงลูกเพื่อสร้างโลก หรือสร้างลูกไปล้างโลก
- การศึกษาเริ่มต้น เมื่อคนเริ่มรู้จักใช้อินทรีย์
- การศึกษาก้าวต่อไป ทำให้คนเข้มแข็ง และความสุขอย่างใหม่ก็เพิ่มขึ้นมา
- การศึกษาเริ่มต้น เมื่อคนเริ่มรู้จักดำเนินชีวิตด้วยปัญญา
- การศึกษาได้ผล เมื่อคนเริ่มรู้วิชาจัดการ
- การศึกษาจบสมบูรณ์ เมื่อประโยชน์ตนถึงที่หมาย กลายเป็นประโยชน์สุขของสังคม
การศึกษาได้ผล เมื่อคนเริ่มรู้วิชาจัดการ
การศึกษาทำให้เกิดความรู้ และนำเอาความรู้ไปใช้ประโยชน์ คือนำไปใช้จัดการกับสิ่งต่างๆ เริ่มตั้งแต่จัดการกับชีวิตของตนเองให้ได้ผลดี เช่นจัดการชีวิตประจำวันให้ชีวิตของตนมีระเบียบในการเป็นอยู่ และในการใช้เวลาที่มีอยู่อย่างจำกัดให้เกิดประโยชน์มากที่สุด การจัดการกับชีวิตของตนเองและสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้องใกล้ตัวนี้ เป็นวิชาจัดการขั้นพื้นฐาน
การจัดการขั้นพื้นฐานกับชีวิตของตนเองและสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้อง เพื่อให้เกิดโอกาสในการพัฒนาชีวิตและสร้างสรรค์สิ่งดีงามนี้ เรียกว่า วินัย พูดสั้นๆ ว่า “วินัย” คือ การจัดการขั้นพื้นฐาน หรือความสามารถในการจัดการ คนที่มีการศึกษาจะต้องมีวินัย คือความสามารถในการจัดการขั้นพื้นฐานนี้
คำว่า “วินัย” แปลว่า การนำไปให้วิเศษ ชีวิตคนจะวิเศษในทางประเสริฐได้ เพราะรู้จักจัดการกับชีวิตของตนเองด้วยการมีวินัย คือรู้จักจัดระบบระเบียบพฤติกรรมและการดำเนินชีวิตของตนให้เป็นอยู่อย่างได้ผลดี วินัยจัดการกับชีวิตของตัวเองและสภาพแวดล้อมโดยให้โอกาสแก่ผู้อื่นด้วย เช่น คนมีวินัยจัดการกับพฤติกรรมของตนในการเดินทางบนท้องถนน ทำให้การจราจรเรียบร้อยดี เป็นประโยชน์ทั้งแก่ตนเองและแก่เพื่อนมนุษย์ไปด้วยพร้อมกัน
No Comments
Comments are closed.